بررسی تأثیر تخته های گچی حاوی مواد تغییر‏فاز‏دهنده (pcm)در عملکرد حرارتی ساختمان هایی با اینرسی حرارتی بالا

کمبود منابع انرژی و افزایش مصرف انرژی از نگرانی های پیش روی جوامع امروزی است. از آنجا که بخش مهمی از انرژی ، در ساختمان ها مصرف می شود، تاکنون تلاش های زیادی برای یافتن راه های کاهش مصرف انرژی در ساختمان ها انجام شده است. تأثیر کاربرد مواد تغییر فاز دهنده (pcm) در کاهش مصرف انرژی ساختمان یکی از موضوعات مورد بررسی در این زمینه است. این تحقیق مطالعه جامعی در مورد چگونگی عملکرد مواد تغییر فاز دهنده از دو جنبه آسایش حرارتی و مصرف انرژی در ساختمان های مسکونی و در اقلیم های مختلف ایران انجام شده است. عملکرد سیستم های حاوی(pcm) در هر اقلیم و در ماه های مختلف سال، بررسی و شناسایی شده است. دمای ذوب بهینه مواد تغییر فاز دهنده در هر اقلیم به گونه ای که بهترین عملکرد آن ها را در پی داشته باشد، به دست آمده اند. در این تحقیق از نرم افزار انرژی پلاس برای شبیه سازی استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان می‏دهد که کاربرد pcm در بیشتر اقلیم ها تأثیر قابل توجهی در بهبود شرایط آسایش حرارتی و کاهش مصرف انرژی ساختمان را به دنبال خواهد داشت. بر اساس نتایج به دست آمده، انتخاب دمای ذوب مناسب مواد تغییر فاز دهنده برای هر اقلیم ، در مدل طراحی‏شده موجب کاهش 12 درصدی بار گرمایشی در تبریز، کاهش 29 درصدی بار سرمایشی و 38 درصدی بار گرمایش در یزد و کاهش 15 درصدی بار سرمایشی در بندرعباس می گردد.علاوه بر این تأثیر تخته های گچی حاوی pcm در مقایسه با تخته‏های گچی ساده در یک ساختمان نمونه موجود نشان داد که موجب 4/13کیلووات ساعت بر مترمربع ذخیره بار گرمایشی و 2/1 کیلووات ساعت بر مترمربع ذخیره بار سرمایشی رادر پی دارد و در نهایت مقایسه عملکرد حرارتی تخته‏های گچی pcm با مصالح مرسوم جداره‏ها در ایران البته با تمهیدات خاصی حاکی از معادل بودن این تخته‏های گچی 5/1 سانتی متری با جداره‏های 10 سانتی‏متری می‏باشد